ખરતાં પાંદડા કેમ ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડતાં જાય છે,
જીંદગીમાં એક ઉંમર પછી બધા દુર થતા જાય છે,
ખેલ નિરાળો છે આ કુદરતનો જેને મેં જોયો છે,
જરુર ન હોય તો ઝાડને પણ પાન નડતા જાય છે.
ખરતાં પાંદડા કેમ ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડતાં જાય છે,
જીંદગીમાં એક ઉંમર પછી બધા દુર થતા જાય છે,
ખેલ નિરાળો છે આ કુદરતનો જેને મેં જોયો છે,
જરુર ન હોય તો ઝાડને પણ પાન નડતા જાય છે.
પડછાયો બતાવી મને છેતરે છે રોજેરોજ,
કદીક અસ્તિત્વનો પણ પુરાવો આપ મને.